Rondreis doorheen Marokko

Met de Motorhome doorheen Marokko in 2009-2010

De heenreis

20 nov. - 31 dec. 2009

1 jan. - 31 jan. 2010

1 feb. - 16 feb. 2010

De terugreis

Algemene opmerking:

Door op de afbeeldingen te klikken kan men deze in een groter formaat bekijken.

De rondreis doorheen Marokko (van 1 januari 2010 tot 31 januari 2010)

Etappe 14 (4-7 jan): van Tiznit naar Sidi Ifni

De Kerst- en Nieuwjaarsdagen zijn voorbij. Het jaar 2010 is begonnen. De kalender staat op 2 januari 2010.
Wij rijden via Aglou-plage naar Sidi Ifni.
10 km vóór Sidi-Ifni zouden arcades in zee te zien zijn bij laag water. Wegens werken waren deze echter niet te bereiken.

Bij het binnenrijden van Sidi-Ifni nemen wij de eerste camping, nl. Camping Solymar.
Deze camping is spiksplinternieuw en nog in volle aanbouw. Een gedeelte van het sanitair en de douches is reeds afgewerkt. Aan het tweede gedeelte is men nog volop bezig. Later zal er eveneens een toegang naar de zee gemaakt worden. Door zijn ligging hoort men het geruis van de zee niet.

Camping "Solymar"

Camping "Solymar", gezien vanuit de hoogte

Wij blijven langer dan gepland, omdat het heel veel geregend heeft en bepaalde wegen misschien onbereidbaar zijn door het overvloeiende water.
Van ons verblijf hier maken wij wel gebruik om het stadje te bezichtigen en vooral het spaanse gedeelte (of wat er van overblijft).
Sidi Ifni was tot 1969 bezit van Spanje. Het behield zijn Spaanse architecturale stijl en de vele woningen die herinneren aan de art-deco periode. Hassan II is het centrale ronde plein van de stad. De tuin die in het midden werd aangelegd lijkt zo te zijn weggeplukt uit Andalucía. Daar staat het intussen gesloten Spaanse consulaat, het stadhuis, een koninklijk verblijf en een kerk die werd omgebouwd tot gerechtshof. Ook vinden wij hier nog straatnaambordjes uit de Spaanse tijd.

Camping Solymar
Sidi Ifni
tel.: 0528 78 09 16
----------
55 dh/dag

Etappe 15 (8 jan): van Sidi Ifni naar Bouizakarne

Onze reis wordt verder gezet richting Guelmin langs een prachtige bergweg met vele cacti en mooie berglandschappen. Morgen vindt er een grote beestenmarkt plaats. In het centrum zou ergens een standplaats (of parking) zijn voor motorhomes, maar die vinden wij niet. Ook de politie kan ons niet helpen.

Wij rijden dan maar verder naar Bouizakarne. In Bouizakarne is een kleine camping, "Bab Sahara".
De poort is gesloten, maar de campingbewaker doet die voor ons heel bereidwillig open. De eigenaars zijn blijkbaar Fransen. Wij staan hier helemaal alleen. Het is nog vroeg, dus maken wij een wandeling door het dorp en door de souks (vol modder en afval) en kopen wat fruit. Het is bitter koud.
Wij bestellen ons een tajine van schaap, met een voor- en nagerecht en thee acteraf. Het vlees van de tajine is niet denderend. Wij keren terug naar de motorhome en steken de verwarming een tijdje aan en kruipen dan in bed.

Camping Bab Sahara

Camping Bab Sahara
Bouizakarne
----------
persoon: 20 dh, elektra: 20 dh, MH: 25 dh

Etappe 16 (9-11 jan): van Bouizakarne naar Icht

Het is vrij fris: slechts 10°C in de motorhome wanneer wij wakker worden.
Wij rijden richting Tata naar Icht langs een goede weg met adembenemende landschappen.
In Icht vinden wij een nieuwe camping, gerund door twee franse broers. Alles is tiptop in orde. Wij genieten van de namiddagzon, maar eens deze wat lager zit koelt het vlug af. Geen nood. Wij hebben onze schotel geinstalleerd en kunnen dus gezellig binnen naar de TV kijken. Wij vinden het hier koud, maar is België hebben zij last van sneeuw, van ijzel en van verkeersfiles.

's Avonds komt er nog een groep Polen toe met quads, motors en grote begeleidende wagens. De Polen blijven hier eten en slapen in de berbertenten, die her en der op het kampeerterrein opgetrokken staan.
Wij worden vroeg wakker, want enkelen laten reeds hun motor warm draaien en maken enkele rondjes op de camping. Gelukkig vertrekken zij snel en keert de rust terug. De Polen laten wel een heel slechte indruk achter, niet alleen bij de kampinggasten maar ook bij de uitbaters.

Wij maken een verkenningtocht in het dorp en worden snel aangesproken door een persoon, die voor ons gids wil spelen. Wij zijn niet zo erg gesteld op zijn gezelschap, maar toch blijft hij maar met ons meegaan. Uiteindelijk maken wij rechtsomkeer en keren naar de camping terug. Krijgen wij nu toch wel het gezelschap van een jongen op zijn fiets, die niets zegt, maar ons toch tot aan de ingang van de camping meevolgt.

Onze zwitserse buur heeft de fout gemaakt door aan 5 spelende kinderen een voetbal te geven. Eentje is met de bal weg en de andere kinderen willen nu ook wat: "Bonsjoer, madam. Sava? Donmwa un ballon, donmwa un stylo, donmwa un dirham."
Eentje blijft zelfs geduldig ons beloeren via een afwateringsopening in de campingmuur.

Samen met nog enkele kampeerders genieten wij van een goede maaltijd in het berbertentenrestaurant met een fles rode Marokkaanse wijn erbij.

Borj Quabelli sarl, B.P. 74
Icht
tel.: (212)0610469933
----------
60 dh/dag

Etappe 17 (12-14 jan): van Icht naar Tata

Tata wordt onze volgende stopplaats.
De gemeentecamping is klein, maar proper en met een mooi uitzicht over de rivierbedding. De rivierbedding is er, maar van water is er weinig te bespeuren.
De camping zelf ligt in het centrum van Tata, dus heel gemakkelijk om inkopen te doen.
Bij een plaatselijke slager kopen wij wat "biefstuk". Het vlees is zeer lekker en mals.
Door het feit dat de camping in het midden van het dorp ligt zien de inwoners dus wel wat meer buitenlanders, wat maakt dat wij meer gerust gelaten worden en niet aanhoudend aangemaand om hun shops te bezoeken en te kopen.

Thé op z'n marokkaans

Via de overtocht over de rivierbedding kan je een mooie wandeling maken doorheen de palmeraie.
Enkele vrouwen plukken hier dadels, maar wanneer wij vragen om een foto te maken wordt direkt de hand uitgestoken met de woorden "de l'argent". Wij nemen dus maar geen foto.

Camping Municipal de Tata
Tata
----------
40 dh/dag

Etappe 18 (15 jan): van Tata naar Foum-Zguid

Na afscheid genomen te hebben van onze geburen vertrekken wij naar Foum-Zguid. Er zijn praktisch geen dorpen onderweg en wij genieten van de mooie vergezichten. Op enkele meters voor de ingangspoort van het dorp vinden wij een camping, die nog in aanbouw is. Wij staan hier helemaal alleen.
Wij maken een wandeling naar het dorp, drinken ergens op een terras een thee en keren terug naar de camping. Er is hier niet veel te beleven.
's Avonds genieten wij wel van een prachtige zonsondergang.

Prachtige zonsondergang vanop de camping

Etappe 19 (16-18 jan): van Foum-Zguid naar Agdz

Wij hebben een stroomonderbreking en zijn vrij vroeg wakker. Dus, wegwezen maar.
In Agdz worden wij door een berber uitgenodigd naar zijn camping op 500 m van het centrum. De weg is erbarmelijk en daarenboven is daar geen elektriciteit. Met veel moeite kunnen wij onze motorhome draaien en terug weg rijden om naar de andere camping te rijden, die op zowat 2 km van het centrum ligt. Het is een prachtig gelegen camping, vlak tegen de "palmeraie". Hier willen wij wel enkele dagen staan.

De schotel wordt geinstalleerd, maar na enkele uren zoeken stoppen wij ermee. Wij ontvangen geen signaal door de aanwezigheid van de vele palmbomen. Morgen gaan wij op een andere plaats staan.

Een franse motorhome vertrekt en wij nemen zijn plaats in. Nu hebben wij wel ontvangst.

Camping Kasbah de la Palmeraie, BP 23
45050 Agdz
tel.: 05 24 84 36 40
----------
persoon: 14 dh, elektra: 20 dh, MH: 22 dh

Etappe 20 (19 jan): van Agdz naar Zagora

Van Agdz rijden wij naar Zagora. De aanbevolen camping is gesloten en het kost ons heel wat manoevers om de motorhome gedraaid te krijgen op de smalle toegangsweg. Wij rijden terug naar het centrum en volgen dan de aanduiding naar camping "Prends ton temps".

Het is een heel kleine camping, maar met een hartelijke ontvangst.
Tijdens onze wandeling door Zagora gaan wij even een kijkje nemen op de twee andere campings.
Wat later krijgen wij nog het gezelschap van 2 andere motorhomes.

's Avonds gebruiken wij met z'n allen het avondeten in het restaurant. Dit wordt opgeluisterd door een klein orkestje. Het eten is uitstekend en er is zelfs wijn te krijgen.

Camping-Auberge Prends ton temps
Hay El mansour Dahbi
45900 Zagora
tel.: (+212) 24 84 65 43
----------
60 dh/dag

Etappe 21 (20 jan): van Zagora naar M'Hamid

Het was een gezellige avond en daarna een rustige nacht. Bij het betalen worden wij nog getrakteerd op een glaasje thee en een Marokkaans ontbijt. Wij kopen hier eveneens een kistje dadels (uit eigen tuin, zeggen zij!)
Wij willen uiteindelijk toch eens de woestijn zien en rijden dus naar M'Hamid, naar camping "Relais Hamada du Drâa".

Raar maar waar, wij krijgen nog het gezelschap van twee Italiaanse motorhomes, die wij reeds op enkele vorige campings zagen.
Wij maken een wandeling doorheen M'Hamid, wat echt niet veel voorstelt. Men kan hier ook tochjes maken op de rug van een dromedaris of met een 4 X 4. Een dromedaris heeft slechts één bult, terwijl de kameel twee bulten heeft.

Relais Hamada du Drâa

Relais Hamada du Drâa
----------
55 dh/dag

Etappe 22 (21-23 jan): van M'Hamid naar Zagora

Wij nemen nogmaals afscheid van de Italianen (ciao - ciao) en keren terug naar Zagora.
Wij verkiezen nu op de camping "Les jardins de Zagora" te staan. Deze is veel ruimer en gezelliger omwille van de aanplantingen. Later arriveren de Italianen hier ook.

Les jardins de Zagora

Camping Les Jardins de Zagora
----------
persoon: 20 dh, elektra: 20 dh, MH: 10 dh

Etappe 23 (24-28 jan): van Zagora naar Ouarzazate

Van Zagora rijden wij naar "Camping Municipal" in Ouarzazate door de prachtige Anti Atlas via de Tizi-n-Tinfifft-pas, de hoogste berijdbare bergpas van het land. (1660 m). Het is spectaculair mooi. Het is koud. Wij zien de sneeuw op de bergtoppen van de "Haut Atlas".

Camping Municipal
Ouarzazate
----------

Etappe 24 (29 jan): van Ouarzazate naar Tinerhir

In Tinerhir staan wij op camping Ourti. Vanop de camping hebben wij een prachtig zicht op de besneeuwe toppen van het Atlas-gebergte.

Zicht vanop camping Ourti in Tinerhir

Camping Ourti
Tinerhir
----------

Etappe 25 (30 jan - 4 feb): van Tinerhir naar Merzouga

Vooraleer te vertrekken brengen wij eerst nog even een bezoek aan de dierenmarkt, vlak naast de camping. Door de regen van de laatste dagen is het er maar een slijkerig gedoe, maar wel kleurrijk. Niettegenstaande wij eerst niet van plan waren om naar Merzouga te rijden, hebben wij besloten om dit toch te doen. Wij hebben nog wat dagen over en hopen op wat meer zon in de woestijn.

Wij nemen de doorsteek naar Alnif. Het is een mooie, rustige, geasfalteerde weg, tenminste... het eerste gedeelte. Nadien gaat deze weg over in een piste, met stenen en putten en ellendig veel opwaaiend stof wanneer een tegenligger ons kruist. Het heeft geen zin om terug te draaien, dus houden wij vol en hopen dat de weg terug beter wordt.

In Merzouga rijden wij tot het einde van de weg en nog een stukje piste en kiezen dan voor camping "La Gazelle bleu", gelegen aan voet van de duinen.
Het is vandaag zondag, 31 januari 2010. Wij worden gewekt door de campingeigenaar, die ons ontbijt op bed bezorgt. Nadien vertrekken wij, samen met nog een frans koppel, in een 4 X 4 naar de duinen met onze campingeigenaar als gids. Zo zien wij de ondergrondse waterleidingen, een nomadentent en zijn bewoners, een verlaten mijn, een fossielenveld, overblijfselen van de Paris-Dakar-ralley en een meer met roze flamingo's. Nadien krijgen wij een menu met soep, couscous royale met kip, fruit als dessert en een kopje muntthee. Dit alles begeleid met onze eigen wijn.

De volgende dagen brengen wij door met wandelen door het dorp en door de duinen, en door zalig nietsdoen.

Camping La Gazelle bleu
Merzouga
----------

Vervolg van onze reis

De heenreis

20 nov. - 31 dec. 2009

1 jan. - 31 jan. 2010

1 feb. - 16 feb. 2010

De terugreis

Startpagina

Laatste aanpassing: 14 november 2010

De Kerst- en Nieuwjaarsdagen zijn voorbij. Het jaar 2010 is begonnen. De kalender staat op 2 januari 2010. Wij rijden via Aglou-plage naar Sidi Ifni. 10 km vóór Sidi-Ifni zouden arcades in zee te zien zijn bij laag water. Wegens werken waren deze echter niet te bereiken.
	Bij het binnenrijden van Sidi-Ifni nemen wij de eerste camping, nl. Camping Solymar. Deze camping is spiksplinternieuw en nog in volle aanbouw. Een gedeelte van het sanitair en de douches is reeds afgewerkt. Aan het tweede gedeelte is men nog volop bezig. Later zal er eveneens een toegang naar de zee gemaakt worden. Door zijn ligging hoort men het geruis van de zee niet.
Camping "Solymar"		Camping "Solymar", gezien vanuit de hoogte
Wij blijven langer dan gepland, omdat het heel veel geregend heeft en bepaalde wegen misschien onbereidbaar zijn door het overvloeiende water. Van ons verblijf hier maken wij wel gebruik om het stadje te bezichtigen en vooral het spaanse gedeelte (of wat er van overblijft). Sidi Ifni was tot 1969 bezit van Spanje. Het behield zijn Spaanse architecturale stijl en de vele woningen die herinneren aan de art-deco periode. Hassan II is het centrale ronde plein van de stad. De tuin die in het midden werd aangelegd lijkt zo te zijn weggeplukt uit Andalucía. Daar staat het intussen gesloten Spaanse consulaat, het stadhuis, een koninklijk verblijf en een kerk die werd omgebouwd tot gerechtshof. Ook vinden wij hier nog straatnaambordjes uit de Spaanse tijd.

Onze reis wordt verder gezet richting Guelmin langs een prachtige bergweg met vele cacti en mooie berglandschappen. Morgen vindt er een grote beestenmarkt plaats. In het centrum zou ergens een standplaats (of parking) zijn voor motorhomes, maar die vinden wij niet. Ook de politie kan ons niet helpen.
	Wij rijden dan maar verder naar Bouizakarne. In Bouizakarne is een kleine camping, "Bab Sahara". De poort is gesloten, maar de campingbewaker doet die voor ons heel bereidwillig open. De eigenaars zijn blijkbaar Fransen. Wij staan hier helemaal alleen. Het is nog vroeg, dus maken wij een wandeling door het dorp en door de souks (vol modder en afval) en kopen wat fruit. Het is bitter koud. Wij bestellen ons een tajine van schaap, met een voor- en nagerecht en thee acteraf. Het vlees van de tajine is niet denderend. Wij keren terug naar de motorhome en steken de verwarming een tijdje aan en kruipen dan in bed.
	Camping Bab Sahara

Wij maken een verkenningtocht in het dorp en worden snel aangesproken door een persoon, die voor ons gids wil spelen. Wij zijn niet zo erg gesteld op zijn gezelschap, maar toch blijft hij maar met ons meegaan. Uiteindelijk maken wij rechtsomkeer en keren naar de camping terug. Krijgen wij nu toch wel het gezelschap van een jongen op zijn fiets, die niets zegt, maar ons toch tot aan de ingang van de camping meevolgt.
	Onze zwitserse buur heeft de fout gemaakt door aan 5 spelende kinderen een voetbal te geven. Eentje is met de bal weg en de andere kinderen willen nu ook wat: "Bonsjoer, madam. Sava? Donmwa un ballon, donmwa un stylo, donmwa un dirham." Eentje blijft zelfs geduldig ons beloeren via een afwateringsopening in de campingmuur.
Samen met nog enkele kampeerders genieten wij van een goede maaltijd in het berbertentenrestaurant met een fles rode Marokkaanse wijn erbij.

Tata wordt onze volgende stopplaats. De gemeentecamping is klein, maar proper en met een mooi uitzicht over de rivierbedding. De rivierbedding is er, maar van water is er weinig te bespeuren. De camping zelf ligt in het centrum van Tata, dus heel gemakkelijk om inkopen te doen. Bij een plaatselijke slager kopen wij wat "biefstuk". Het vlees is zeer lekker en mals. Door het feit dat de camping in het midden van het dorp ligt zien de inwoners dus wel wat meer buitenlanders, wat maakt dat wij meer gerust gelaten worden en niet aanhoudend aangemaand om hun shops te bezoeken en te kopen.
Thé op z'n marokkaans
Via de overtocht over de rivierbedding kan je een mooie wandeling maken doorheen de palmeraie. Enkele vrouwen plukken hier dadels, maar wanneer wij vragen om een foto te maken wordt direkt de hand uitgestoken met de woorden "de l'argent". Wij nemen dus maar geen foto.

Wij hebben een stroomonderbreking en zijn vrij vroeg wakker. Dus, wegwezen maar. In Agdz worden wij door een berber uitgenodigd naar zijn camping op 500 m van het centrum. De weg is erbarmelijk en daarenboven is daar geen elektriciteit. Met veel moeite kunnen wij onze motorhome draaien en terug weg rijden om naar de andere camping te rijden, die op zowat 2 km van het centrum ligt. Het is een prachtig gelegen camping, vlak tegen de "palmeraie". Hier willen wij wel enkele dagen staan.
	De schotel wordt geinstalleerd, maar na enkele uren zoeken stoppen wij ermee. Wij ontvangen geen signaal door de aanwezigheid van de vele palmbomen. Morgen gaan wij op een andere plaats staan.
Een franse motorhome vertrekt en wij nemen zijn plaats in. Nu hebben wij wel ontvangst.

	Het is een heel kleine camping, maar met een hartelijke ontvangst. Tijdens onze wandeling door Zagora gaan wij even een kijkje nemen op de twee andere campings. Wat later krijgen wij nog het gezelschap van 2 andere motorhomes.
's Avonds gebruiken wij met z'n allen het avondeten in het restaurant. Dit wordt opgeluisterd door een klein orkestje. Het eten is uitstekend en er is zelfs wijn te krijgen.

Raar maar waar, wij krijgen nog het gezelschap van twee Italiaanse motorhomes, die wij reeds op enkele vorige campings zagen. Wij maken een wandeling doorheen M'Hamid, wat echt niet veel voorstelt. Men kan hier ook tochjes maken op de rug van een dromedaris of met een 4 X 4. Een dromedaris heeft slechts één bult, terwijl de kameel twee bulten heeft.
Relais Hamada du Drâa

Wij nemen nogmaals afscheid van de Italianen (ciao - ciao) en keren terug naar Zagora. Wij verkiezen nu op de camping "Les jardins de Zagora" te staan. Deze is veel ruimer en gezelliger omwille van de aanplantingen. Later arriveren de Italianen hier ook.
Les jardins de Zagora

	In Tinerhir staan wij op camping Ourti. Vanop de camping hebben wij een prachtig zicht op de besneeuwe toppen van het Atlas-gebergte.
	Zicht vanop camping Ourti in Tinerhir

Vooraleer te vertrekken brengen wij eerst nog even een bezoek aan de dierenmarkt, vlak naast de camping. Door de regen van de laatste dagen is het er maar een slijkerig gedoe, maar wel kleurrijk. Niettegenstaande wij eerst niet van plan waren om naar Merzouga te rijden, hebben wij besloten om dit toch te doen. Wij hebben nog wat dagen over en hopen op wat meer zon in de woestijn.
Wij nemen de doorsteek naar Alnif. Het is een mooie, rustige, geasfalteerde weg, tenminste... het eerste gedeelte. Nadien gaat deze weg over in een piste, met stenen en putten en ellendig veel opwaaiend stof wanneer een tegenligger ons kruist. Het heeft geen zin om terug te draaien, dus houden wij vol en hopen dat de weg terug beter wordt.
In Merzouga rijden wij tot het einde van de weg en nog een stukje piste en kiezen dan voor camping "La Gazelle bleu", gelegen aan voet van de duinen. Het is vandaag zondag, 31 januari 2010. Wij worden gewekt door de campingeigenaar, die ons ontbijt op bed bezorgt. Nadien vertrekken wij, samen met nog een frans koppel, in een 4 X 4 naar de duinen met onze campingeigenaar als gids. Zo zien wij de ondergrondse waterleidingen, een nomadentent en zijn bewoners, een verlaten mijn, een fossielenveld, overblijfselen van de Paris-Dakar-ralley en een meer met roze flamingo's. Nadien krijgen wij een menu met soep, couscous royale met kip, fruit als dessert en een kopje muntthee. Dit alles begeleid met onze eigen wijn.