|
Het is even na 10 uur wanneer de motor gestart wordt voor een reis naar het Spaanse Galicië.
Het regent en de buitentemperatuur bedraagt op dit ogenblik 16 °C. Via Geel, Diest, Tienen en Charleroi rijden wij rond 13:40 uur Frankrijk binnen. Wij krijgen stilaan meer en meer opklaringen en het wordt ook al wat warmer. Ook de wegen zijn heel wat beter. Het is 18:15 als wij in Louzouer het erf van de ciderboer van France Passion oprijden. Wij parkeren de motorhome en gaan ons aanmelden. De gastvrouw heet ons welkom en nodigt ons uit op een "dégustation" van haar ciders, wat wij natuurlijk niet afslaan. Vorig jaar zijn wij hier ook gestopt. Het erf ligt er nog even kraaknet bij, met dit verschil dat wij nu niet alleen staan, maar met nog een franse MH. |
|
Wij hebben een rustige nacht doorgebracht en zijn weer fit genoeg om de reis verder te zetten.
Het is nog fris als wij vertrekken -na eerst onze gastvrouw bedankt te hebben-, maar het regent niet meer. In Gien steken wij de Loire over. Het wordt warmer en de lucht geeft meer er meer helderblauw te zien. Even na 18 uur komen wij in Cadillac aan, zodat wij nog tijd hebben om een kleine wandeling te maken doorheen het park vooraleer aan het avondmaal te beginnen. "Pépé" komt even langs om een praatje te slaan. Door een ongelukkige val heeft hij zijn schouder gekwetst en kan hij zijn arm niet goed meer omhoog heffen. Toch blijft hij even vrolijk en welgemutst en zijn geheugen laat nog niets te wensen over, vermitst hij ons dadelijk herkent. Steeds meer er meer motorhomes blijken de weg naar Cadillac te vinden, want wij staan hier uiteindelijk met acht. |
|
Wij staan op onder een helderblauwe hemel.
Wij lozen, vullen onze watervoorraad aan en vertrekken rond 10 uur. Wij doorkruisen de "Landes", steken de Frans-Spaanse grens over en laten ons begeleiden door "Pascalleke" tot in Zumaia (Baskenland). Evenals de vorige overnachtingsplaatsen is Zumaia voor ons geen onbekende. Er is een grote parking aan de plezierhaven en het is er 's nachts heel rustig om te staan. Samen met nog vier andere MH brengen wij hier de nacht door. Eén MH met spaanse nummerplaat heeft zijn luifel uit. Er staan een tafel en enkele stoelen buiten. Bij het zien van dergelijke toestanden stellen wij ons hierbij de vraag hoe lang deze parking nog toegelaten zal zijn voor motorhomes. | |
De parking in Zumaia aan de haven
|
De motorhomes op de ruime parking van Zumaia |
|
Ook weer zijn er "San Pedro" feesten in Zumaia, maar wij trekken verder en willen naar het Park van Osaeta om daar het week-end door te brengen.
Onze verrassing is groot wanneer wij van de parkwachter te horen krijgen dat het niet meer toegelaten is om in het park met de MH te overnachten. Deze beslissing werd genomen nadat er vorige zomer te veel problemen geweest waren met "Gitanos". Jammer. Wij bellen naar onze spaanse vrienden van vorig jaar om hen deze nare tijding mee te delen en hen een rit naar het park te besparen. Vermits wij hier niet kunnen blijven rijden wij verder naar Noja. Aan het parkje, waar wij vorig jaar zo rustig stonden, is nu geen plaats meer omwille van bouwwerken in de straat. En langs de kust staan nu overal parkeermeters. Alleen aan de camping kan men nog vrij staan, maar dat zint ons niet omwille van het vele zand en stof. Wij rijden verder naar Santoña, waar de "Paseo Marítimo" ondertussen mooi heraangelegd werd, maar de parkeerplaatsen zijn wat aan de kleine kant voor grote motorhomes. Wij besluiten om verder te rijden naar Comillas, naar de "Playa de Oyambre". Het is pas 17:00 uur bij aankomst en nog vrij druk. Gelukkig vinden wij toch nog een plaatsje tussen al die dagjestoeristen. De MH staat wel niet naar onze zin, maar dat zullen wij straks wel regelen. Nadat alle dagjestoeristen vertrokken zijn blijven wij nog met 7 motorhomes over om er te overnachten. |
|
Het is zonnig en warm vandaag. Een ideaal weertje om te genieten aan het strand.
Tegen de avond aan staan wij hier met 6 motorhomes en 7 camionetten. | ||
|
Playa de Oyambre |
|||
|
In tegenstelling tot het weer gisteren is het vandaag grijs en regenachtig.
Het is 9:15 uur als de motor gestart wordt om naar onze volgende bestemming te rijden. 11:10 wijst de klok aan wanneer wij na een rit van zowat 120 km de motor weer stil leggen in Lluanco/Luanco op de "Playa Los Muniellos". Het is ondertussen weer zonnig en warm geworden. Ook hier is het terrein sinds vorig jaar mooi heraangelegd. Deze parking staat garant voor een super-rustige nacht. |
||
|
|
|
|
Wij blijven niet in Lluanco, maar rijden verder naar Galicië, naar "Praia As Catedrais" (Playa de las catedrales).
Vorig jaar was dit het eindpunt van onze reis en nu is het de start van onze trip langs de kust van Galicië (Galicia por la costa). De kust van Galicië is zowat 1200 km lang. "Praia As Catedrais" is een "must" voor iedereen die Galicië wil bezoeken. | |||
|
Bij ebbe kan men onder de rotsformaties doorwandelen en ziet men de mosselen en percebes (eendenmossel) aan de rotswanden hangen.
Op de parking in de buurt van het hotel staan enkele motorhomes, waaronder een spanjaard met echte campingtoestanden. Daarom verkiezen wij enkele kilometers verder te rijden naar "Praia Esteiro" en te overnachten op het terrein van de bar "Os Muiños". Op het terras van de bar genieten wij van een lekkere maaltijd. |
|
Mosselen en percebes aan de rotswand |
|
|
|
|
|
|
Om 8:30 worden wij gewekt door een geklop op de deur. Wij hebben gisteren in de bar brood besteld en denken dat de bakker aan de deur is, maar tot onze verbazing staan daar twee mannen van de "Guardia Civil".
Alle papieren worden gecontroleerd en op onze vraag of er iets niet in orde is krijgen wij het antwoord dat
wij in overtreding zijn.
In Galicië mag namelijk niet overnacht worden in een motorhome op minder dan 300 m van de kust of van een rivier en/of op minder dan 2 km van een camping.
Wij beweren dat wij op privé-terrein staan, maar ook daar geldt die wet, volgens die heren.
Gelukkig moeten wij geen boete betalen.
Hoe moet het nu verder met vrij te staan? | |||
|
Onze volgende bestemming wordt Burela.
Hier stelt zich het probleem van overnachten niet, want dit is een officiële overnachtingsplaats, met mogelijkheid tot lozen en gratis water nemen.
De plaats is vrij goed aangeduid, rustig gelegen aan een klein parkje (El Parque del Campón), in de buurt van het ziekenhuis (Hospital da Costa).
48 uur overnachten is toegestaan.
Burela heeft enkele mooie stranden, maar door het minder fraaie weer (het is grijs, winderig en regenachtig) is er weinig animatie te bespeuren. |
|||
|
|
|
|
| 's Avonds staan wij hier met 2 motorhomes en 1 caravan. | |||
|
Het is terug zonnig en warm en wij gaan op verkenning door Burela.
Op vraag van een familielid bezoeken wij verschillende banken om muntstukken van 2 euro met de beeltenis van Don Quichote te kunnen bemachtigen.
Deze euros zijn blijkbaar in zeer beperkte oplage uitgegeven, want geen enkele bank kan ons een stuk bezorgen.
In tegenstelling tot gisteren zijn er nu wel al enkele zonnekloppers op het strand. Ook wij genieten van dit deugddoend zonnetje. |
| Via een ommetje doorheen het binnenland over Viveiro, Roupar en As Pontes rijden wij terug naar de kust. In de Sierra de Faladoira zien wij honderden windmolens staan. De meeste huizen langs de weg zien er leeg en vervallen uit, maar af en toe zien wij nog een van die typische "hórreos" in goed bewaarde staat. |
Windmolens in aktie |
Hórreo | |
|
Langs een smalle en kronkelend weg rijden wij naar Porto do Bares, het uiterste noordelijk punt van Galicië. Een terrein waar vroeger mocht overnacht worden is nu afgesloten met kettingen. Er blijft nog slechts een kleine, sterk hellende parking over. Wij vinden dit maar niets en rijden verder naar Valdoviño. Ook hier zijn geen parkings meer voor motorhomes. |
|
|
|
Wij hebben geen zin om verder te rijden en gaan dus op Camping Valdoviño staan.
Valdoviño heeft een heel mooi strand, mooie rotsen en zelfs een klein meertje met zoet water. | |||
|
|
|
|
| Vannacht heeft het lichtjes geregend. Bij het opstaan is de lucht nog grijs. | |||
|
Wij maken alles in orde, doen nog wat inkopen, betalen onze camping en vertrekken naar A Coruña/La Coruña,
waar wij op de parking gaan staan van de "Torre de Hércules".
Het is niet altijd evident om hier een plaatsje te vinden, want er komen heel wat toeristen, zowel met de wagen als met autobussen.
's Avonds is die grote parking praktisch leeg en is het heel rustig om te overnachten. Wij maken een wandeling naar de vuurtoren en langs de "Paseo Marítimo". |
De "Paseo Marítimo" |
|
|
Torre de Hércules |
|||
|
|||
|
Wij rijden zo stilaan naar wat voor de Romeinen het einde van de wereld ("Finis Terrae") was.
Fisterra/Finisterra is inderdaad het meest westelijk gelegen punt van het spaanse vasteland. Ook voor heel wat Santiago-pelgrims is dit hun eindpunt. |
|||
km 0 |
Op weg naar Santiago? |
|
|
|
In de buurt van onze MH is een podium opgesteld.
Bij navraag blijkt er een feestavond te zijn met bbq en muziek ingericht door de lokale vissers.
Wij gaan uit nieuwsgierigheid een kijkje nemen en worden prompt uitgenodigd om iets mee te drinken en wat sardienen of worst te eten. De muziek valt best mee, de sardienen zijn lekker en de wijn goed gekoeld. En dat alles gratis. |
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Rond middernacht was het feest afgelopen en konden wij rustig gaan slapen. Van dergelijke feestelijkheden en contacten met de plaatselijke bevolking genieten wij steeds weer. | |||
|
Vandaag is het zondag en blijven wij wat langer slapen dan normaal. Of is er een andere reden?
Zoals het onze gewoonte is proberen wij voor het weekend steeds ergens te blijven staan. Zowat alle straatjes van Fisterra worden doorkruist en een terrasje met een fles koele witte wijn (nadorst?) is best meegenomen. In de late namiddag beginnen de vissers voorbereidingen te treffen om uit te varen voor de pulpo visserij. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Wij rijden even naar "Cap Fisterra" en dan verder langs de kust naar Muros.
Aan de haven vinden wij nog een plaats om te staan. Wij komen voor de middag aan, zodat wij nog heel de namiddag hebben om Muros en de vismijn te bezichtigen. De aanvoer van vis en de verkoop ervan is altijd een bezienswaardigheid op zichzelf. |
||
|
De vuurtoren van Cap Fisterra |
|||
|
De haven van Muros |
|
Enkele zichten van Muros |
|
De vismijn |
|
Verse pulpo |
|
Wij vertrekken vanuit Muros en rijden naar Bertamirans. Daar schijnt een officiële stelplaats voor motorhomes te zijn.
De aanduiding is erbarmelijk, wat ons verplicht om tweemaal op en neer te rijden door Bertamirans.
Uiteindelijk bevindt de loosput zich op de parking van de Carrefour.
Hier overnachten? Geen denken aan! Galicië zonder een bezoek aan Santiago de Compostela zou een eeuwige doodzonde zijn. Santiago de Compostela is het einddoel van de "Camino", die reeds door duizende pelgrims afgelegd werd gedurende de voorbije eeuwen.
Wij rijden dus verder naar Santiago de Compostela en opteren voor Camping "As Cancelas".
Deze camping kunnen wij zonder veel problemen vinden dank zij de goede aanduidingen langs de weg.
|
| Het is lichtjes bewolkt wanneer wij naar de bushalte vertrekken. De bushalte is op slecht een tweehonderd meter en ieder kwartier is er een rechtstreekse verbinding naar Santiago. | |||
|
Wij slenteren wat rond de cathedraal tot 12 uur, het tijdstip dat de mis voor de pelgrims gecelebreerd wordt.
Op het einde van de dienst wordt dan het wierookvat (botafumeiro) doorheen de kerk geslingerd. Of al die pelgrims nu voor de dienst komen of voor de sensatie van het wierookvat is maar de vraag. |
El botafumero |
|
|
|
Uitgerekend vandaag zijn wij 38 jaar getrouwd.
Na de dienst zoeken wij een terrasje op en bestellen een lekkere fles wijn en een portie "pulpo". Achteraf slenteren wij nog wat rond en kopen ons nog een taart van Santiago (tarta de santiago), een echte streekspecialiteit, om mee te nemen naar de camping. |
|||
|
|
|
|
|
|
||
|
Rond 11 uur is alles is orde om te kunnen vertekken.
Via Padrón rijden wij naar Porto do Son, waar wij ons parkeren langs de weg in de buurt van de haven. Er zijn heel wat bars en restaurants en het is er gezellig druk. |
|
|
| Wij rijden verder naar Baiona en Corrubedo, waar wij een kijkje gaan nemen naar de hoogste duinen van het spaanse schiereilend. |
|
|
|
|
Daarna rijden wij verder.
Even voorbij het centrum van Ribeira vinden wij een verharde parking, rustig gelegen aan de "Playa Coroso".
Dit wordt ons stekje voor het weekend. Ribeira zelf ligt slechts op een kwartiertje wandelen langs een mooie promenade. |
|||
|
|
|
|
| Vandaag is het marktdag in Ribeira. |
|
Vannacht heeft het flink geregend en hard gewaaid, maar wij stonden vrij goed beschut op de parking.
Het is nog wel bewolkt en winderig, maar toch zonnig. |
|
||
|
|
Kleurrijke vissersnetten op de kade |
|
|
Het weekend zit er op en wij rijden verder naar Boiro.
In Boiro is een officiële plaats voor motorhomes, maar in de achterliggende weide heeft "Circo do Portugal" zijn tenten opgesteld. Wij vrezen voor nachtlawaai na de laatste voorstelling en besluiten om hier niet te blijven. In Escarabote, op slechts 2 km van Boiro vinden wij een leuk plaatsje aan de haven. Enkele knallen trekken onze aandacht en wij zien een massa volk aan de haven. Er is een botenparade ter gelegenheid van het feest van de "Virgen del Carmen". 's Avonds genieten wij nog van een prachtig vuurwerk. Wij staan hier slechts met 2 motorhomes. |
|||
|
De haven van Escarabote |
|
De botenparade |
|
Gisteren was het de laatste voorstelling van het circus.
De grote circustent zou reeds 's nachts afgebroken worden en de rest in de loop van de voormiddag.
Rond de middag verlaten wij Escarabote en rijden naar Boiro. De afbraakwerkzaamheden zijn nog in volle aktie en stelselmatig verlaten een vijftal vrachtwagens het terrein naar hun volgende bestemming. Daarna worden de chauffeurs terug gebracht voor een volgende rit. Alles gebeurt rustig, maar toch vrij efficiënt. Rond 17 uur ligt de weide er verlaten bij. | |||
|
|
||
|
Het is zonnig en warm.
In de voormiddag brengen wij een bezoek aan Boiro en doen wat inkopen. In de namiddag genieten wij van de zon en het strand. |
|
|
|
Normaal gesproken mag men maar 48 uur blijven staan op deze plaats, maar wij blijven nog een dagje langer.
Wij maken nog een stadswandeling, bezoeken de vismijn en kopen wat vis voor het avondmaal. Daarna genieten wij van zee, zon en zand. Het aantal motorhomes is nu reeds opgelopen tot 17. Wij zien ook een spaans koppel terug dat in Ribeira naast ons stond. Wij vertrekken morgen, maar zij blijven hier nog, want zij hebben een afspraak gemaakt met vrienden. |
|
Wij zijn speciaal naar A Illa de Arousa gekomen omwille van de "Festa da Navalla
(Fiesta de la Navaja)".
A Illa de Arousa is in feite een eiland dat door een brug van ongeveer twee km met het vasteland verbonden wordt. Wij rijden tot aan de haven, maar zien geen enkele andere motorhome. Wij rijden naar het ander uiteinde van het eiland, echter zonder resultaat. Zouden motorhomes hier geweerd worden? Op aanraden van een spanjaard keren wij terug en zoeken het toerisme-bureau. Wij krijgen een plannetje mee en wat goede uitleg, alsook de bevestiging dat het geen probleem is om aan de haven te staan. Wij installeren ons langs de kant van het water in de buurt van een doodlopende straat. Alles ziet er vrij rustig uit. In de namiddag wandelen wij door het stadje, gaan tot aan de vuurtoren en beklimmen de "Miradoiro de Con do Forno", het hoogst gelegen uitzichtpunt van het eiland. |
||
|
|
|
|
|
Het was inderdaad rustig slapen tot 8 uur 's morgens. Dan begon een ijverige visser aan de herstellingswerken van zijn bootje.
De voormiddag brengen wij door op de wekelijkse markt en in een lokale bar met een fles Albariño en een portie pulpo. |
|
|
In de namiddag wandelen wij naar de brug om wat foto's te maken. Daar vinden wij, aan de rotonde links op "Praia do Bao", een grote, mooie aangelegde parking met WC, douches en chiringuitos. Even verderop is nog een parking waar een tiental motorhomes staan. Nu weten wij waar zij zich verborgen hebben. Wij beslissen niet te verhuizen, want het is toch wel een eindje wandelen om van daar uit naar de "festa" te gaan en daarna terug te keren. |
|
Gisteren was het prachtig weer en nu is het grijs, koud en winderig.
Rond de middag gaan wij naar de tentjes waar de feestelijkheden plaats vinden. Wij moeten echter snel terug naar de MH gaan om wat warmere kleren aan te trekken. Iedereen zit er maar verkleund bij. Het is echt jammer voor de organisatoren, maar hun "festa" valt letterlijk en figuurlijk in het water. Wij kopen nog een portie "Navajas" en een fles "Albariño" en nemen alles mee om er in de MH van te genieten. |
||
De "paella" |
De "navajas" |
De helpers |
|
Het is nog bewolkt, maar het is opgehouden met regenen.
Wij maken eerst een rondrit rond het schiereilend van O Grove en gaan dan op de parking van de haven staan. Na de middag wandelen wij naar "A Toxa", een mondain eilandje en maken daar een rondrit met een treintje (3 euro). |
|||
|
|
|
|
|
Onze volgende bestemming is Portonovo, maar wij vinden daar geen geschikte plek om te staan.
Wij rijden dus maar verder naar Combarro.
Combarro is een klein, maar pitoresk dorpje, dat een bezoek meer dan waard is. Wij slenteren door de smalle straatjes met tientallen restaurants en souvenirwinkeltjes.
In Combarro wordt eveneens hard gewerkt aan de uitbreiding van de haven. |
|
|
Vandaag is het 25 juli en wordt er niet gewerkt in Galicië, want het is het feest van Sint Jacobus, de patroonheilige van Galicië.
Op een bepaald ogenblik zien wij een bordje naar Porto de Beluso. Het is een smalle weg, die naar een kleine haven leidt, waar wij de motorhome parkeren. Tot onze grote verbazing zien wij hier een spaanse motorhome terug die eveneens in Escarabote stond. Het is ook een Elnagh met reclame van een motorhomeverdeler uit Oostende. Een praatje leert ons dat de huidige eigenaar deze via internet in België tweedehands aangekocht heeft. |
||
|
||
|
He was een heel rustige nacht en dus besluiten wij om hier nog een dag te blijven en te genieten van het mooie strand.
Rond de midddag doen wij een terrasje met een fris wijntje en wat tapas.
In de namiddag wandelen wij heen en terug naar Bueu. |
|||
Het strand van Porto de Beluso |
Zicht op Bueu |
Tweemaster in de haven van Bueu |
Vissers met hun vangst |
|
Volgens verschillende bronnen blijkt "Playa América" in Nigrán prachtig te zijn en heel mooi om er te staan.
Als deze informatie correct is zullen wij daar enkele dagen blijven en dit dus als onze eindbestemming van onze trip door Galicië beschouwen. Wij rijden richting Baiona en hebben geen enkel probleem om "Playa América" te vinden, want dit wordt meermaals met bordjes aangegeven. Bij aankomst staan er reeds enkele motorhomes en wij gaan er netjes in de rij bij staan. |
||
|
Blijkbaar zijn wij tijdig toegekomen, want na de middag is geen enkel stukje van de parking nog vrij.
Ook iedere vierkante meter van het strand is door zonnekloppers ingepalmd. De vergelijking met sardienen in een doosje gaat hier inderdaad op. |
|
|
|
Het is zeer warm vandaag.
Dit wordt bakken en braden.
Langs de aangelegde wandelweg gaan wij naar de haven van Panxón, waar wij wat uitrusten op het terras van een bar bij een fris pintje bier. Wij krijgen zowaar een portie friet als tapas aangeboden. Langs het strand wandelen wij terug naar de MH. Het water doet deugd aan onze voeten. |
|
Tot 3 uur vannacht was er volk op de parking en veel muziek van de feesten.
Vandaag is het nog warmer dan gisteren en geen wolkje in de lucht te bespeuren. Wij wandelen terug naar Panxón, nemen wat foto's van de kerk, doen ons terrasje en keren dan terug. |
||
De haven van Panxón |
Zicht op de kerk |
|
| In de namiddag wandelen wij even naar de kermiskraampjes en pas rond 6 uur "zoeken" wij ons een plaatsje op het strand. "Zoeken" is hier letterlijk te nemen. Enkele zonnekloppers trekken weg en wij nemen hun plaats in, kwestie van rap zijn. De MH staat niet veraf en de koelkast werkt naar behoren, zodat wij geen uitdrogingsverschijnselen vertonen. Vooraleer morgen te vertrekken zullen wij best onze voorraad drinken aanvullen. | ||
|
De inkopen zijn gedaan en om 10:30 wordt de motor gestart.
Nu begint de terugtocht met Astorga als eindbestemming voor vandaag. Wij geven "Pascalleke" de nodige coördinaten, maar zij stuurt ons naar de binnenstad, via een enkele-richting-straat, waar wij niet mogen inrijden. Wij parkeren de MH op een parking en gaan te voet op verkenning. In het toerismebureau krijgen wij de juiste informatie van de loosplaats op ongeveer 1 km buiten het stadscentrum gelegen. Wij zijn vrij vroeg en hebben nog alle tijd om de binnenstad te bezoeken vooraleer naar onze overnachtingsplaats te rijden. |
||
|
|
|
|
Ook vandaag is het verschrikkelijk warm. Wij rijden nu door "Castilla y Léon".
Wij weten dat de overnachtingsplaats in Miranda de Ebro achter het hotel Tudana ligt. Dit hotel is duidelijk te zien bij het binnerijden van de stad. Ook de plaats is goed aangegeven. Wij parkeren aan de oever van de Ebro, in de schaduw van de bomen. Dit wordt onze laatste stop in Spanje, dus gaan wij nog wat voorraad inslaan voor thuis. |
|
|
Niettegenstaande het drukke verkeer over de brug overdag was het toch vrij rustig 's nachts.
Het belooft weer een warme dag te worden. Het rijden gaat vrij vlot tot aan de Franse grens. Dan gaat het wat langzamer op de N10. Misschien heeft het wel iets te maken met het feit dat het vandaag 1 augustus is en dus de start van de Franse vakantie. Het is 16:10 als wij in Cadillac de motor stil leggen. Tot onze gote verbazing staan er nog 3 Belgische (Vlaamse) motorhomes. Zoveel Belgen hebben wij op de hele reis nog niet gezien. Er staan ook twee Franse camionetten met "geitenwollesokken" bewoners, waarmee Pépé het aan de stok krijgt, omdat zij niet dichter bij elkaar willen gaan staan om plaats te maken voor een extra MH. Er wordt zelfs een doek gespannen tussen de twee wagens om ongewenste toeschouwers te weren en de nodige hoeveelheden drank worden aangevoerd. Wij vrezen het ergste, maar zoals wij nogal eens zeggen "Le bon Dieu est avec les Français", begint het te regenen. Einde feestje! En afkoeling voor een goede nachtrust. |
|
Het is lichtjes bewolkt en een aangename temperatuur om te rijden.
Onze bestemming voor vandaag is Nogent-sur-Vernisson, aan een kleine waterplas, waar het heel rustig is om te overnachten. |
|
|
Voor 9:30 zijn wij reeds de baan op.
Het is zonnig, maar toch niet te warm.
Rond 14:30 rijden wij België binnen.
Charleroi, Tienen, Diest, Geel... erbarmelijke wegen...een ware schande...een nachtmerrie voor de vering van onze motorhome, maar wij laten het niet aan ons hart komen. Wij geraken toch heelhuids thuis en weten dat het een mooie reis geweest is. |
